۱۷
مرداد
آدم های عجیب
روزهای عجیبی را سپری میکنیم ،هم را دوست داریم اما به هم آسیب میزنیم عجب آدم های عجیبی هستیم ما؛نمیدانم تا کجا میخواهیم پیش برویم اما میدانم اگر دیر بجنبیم واقعا پشیمان خواهیم شد ، ما امروزمان را فقط برای سرمایه گذاری روی محبت یک دیگر داریم ؛امروز ما اگر از محبت به همدیگر پر باشد فردایی برای پشیمانی نمیماند ،دیگر نمیگوییم ای کاش زمان را میشد برگرداند.
باید بگویم هیچ چیزی مهم تر از کسانی که دوستشان داریم و دوستمان دارند نیست ،قبول دارم گاهی افرادی هستند که دوستشان داریم و دوستمان هم دارند اما با حرف های بیهوده و کار های عجیبشان دلخورمان میکنند یا شاید هم ما آنها را دلخور میکنیم ؛اما این دلخوری ها ارزشش را ندارد از هم دور بشیم میدانید گاهی درست همانجا که فکرش را نمیکنی ممکن است دیگر اون آدم ها وجود نداشته باشند،وای که چه حال بدیست وقتی میتوانستی و کوتاهی کردی،غم انگیزترین بخشش آنجا میشود که دلتنگ همان حرفا و کارهایشان میشوی که باعث دوری کردنت شد.
خلاصش میکنم بیشتر از بیشتر هم را دوست داشته باشیم و بیشتر از پیش به هم اهمیت دهیم،زمان را که از دست دهیم دیگر راه بازگشتی وجود ندارد.....